De Ring van Moralt

Het is een wispelturige woensdagmiddag als ik, op weg naar een afspraak voor een kopje koffie, een CD-zaakje passeer aan de 1e Constatijn Huygensstraat. In de rekjes buiten staan wat aanbiedingen voor een paar euro. Ik besluit een CD-tje van Marlene Diettrich mee te nemen. Bij het afrekenen binnen valt mijn oog op een CD-box waar "Ring des Nibelungen" opstaat. Verder geen informatie over dirigent, jaartal of wat dan ook. Ik besluit navraag te doen over de uitvoerenden. Bij opening van de box blijkt het om opnamen uit 1948-49 te gaan. De dirigent is Rudolf Moralt die, na in WO II nog op de loonlijst van de nazi’s te hebben gestaan, 4 jaar na de grote wereldbrand in Wenen de eerste complete Ring zou opnemen. Een akte per keer in een live-setting, om de cast lekker fris te houden. Voor nog geen 20 euro besluit ik deze historische opname aan mijn collectie toe te voegen.
 
De documentatie rond deze opname is belabberd. Begin en eindes van scenes en aktes staan niet aangegeven. Dat moet de luisteraar zelf maar uitzoeken. Maar goed, met reeds 8 versies in het bezit is dit niet zo´n probleem. Want wat wil ik horen? De stemmen en de interpretatie uit een tijdperk wat in de literatuur en rondgaande recensies "The Golden Age" van Wagnerzang genoemd wordt. De benadering van dirigent en zangers is klassiek. Moralt laat het orkest lekker ademen, geen maniertjes, waarbij hij van scene naar scene gaat en wat minder de lange lijn vasthoudt dan bijvoorbeeld Clemens Kraus en Karl Bohm later zouden doen in hun Bayreuth-opname. De kwaliteit van deze Moralt-opname is trouwens geweldig, met de stemmen op de voorgrond ten opzichte van het orkest. Alleen zitten er op sommige plaatsen in Die Walkure en Siegfried merkwaardige elektronische beepjes waarvan ik eerst denk dat ze van een auto-alarm zijn dat buiten afgaat. De stemmen behoren tot de meest karakteristieke die ik ken. Mijn persoonlijke referentie voor zingen en acteren is de Ring-opname van Clemens Kraus uit 1953, maar de Moralt-ring geeft hem serieuze concurrentie. De stemmen zingen, in vergelijking met de Kraus-ring, meer dan ze acteren, maar klinken altijd persoonlijk en erg menselijk waardoor je het verhaal wat ze je vertellen, tot het eind toe blijft volgen. Als een CD is afgelopen wil je gelijk verder met de volgende. Een grote kwaliteit van een opname van dit mammoetwerk. Na twee dagen heb ik bijna al de 14 uur die deze Ring telt voorbij horen komen. En ik ben een rijker mens.